Vlak buiten Bamako stoppen we bij een tankstation met een winkel. Hier kan nog
wat luxe snoep, chips of drankjes ingeslagen worden.
Ondertussen stroomt het verkeer langs over de weg.
De weg buiten de stad is verhard, maar zit vol gaten. Regelmatig wordt gestopt om de benen te strekken, sanitaire stop, de chauffeur rust te gunnen en voor de nicotine verslaafden een sigaret te laten opsteken.
Bij een klein dorpje (sambougou) wordt gestopt om er rond te kijken. JP regelt de toestemming hiervoor.
Bij het dorpje worden Karite noten geteeld. Hiervan wordt een soort 'boter' gemaakt.
Dit wordt voor van alles gebruikt. Zo komen we later in de reis een masseur tegen die
de boter gebruikt als massageolie.
Onderweg komen we veel politiecontroles tegen. Met olievaten is de weg dan versperd. Na het geven van onze informatie door de chauffeur en de nodige 'tol' kunnen we weer verder. Foto's maken mag hier niet. Ook als we duidelijk foto's maken in de andere richting komt er commentaar van een politieagent.
We lunchen bij een dorpje langs de weg. De mensen hebben vaker Baobab groepen op bezoek gehad en komen al met bankjes en frisdrank aangesjouwd.
Na de lunch is de weg veel beter en schiet het beter op. Om 16:15 zit een van de langste reisdagen er op en komen bij het hotel in Sikasso aan. We slapen buiten de stad in losse huisjes met 2 persoonskamers.
Omdat het al vrij laat is gaan we al snel weer weg op een excursie naar heilige grotten van Missirikoro. De weg is hier naar toe slecht. Daarom gebruiken we twee kleine busjes als lokaal vervoer.
De grotten worden al eeuwenlang gebruikt als cultusplaats voor zowel animisten, christenen als islamieten. De eerste grot is een animistische grot. De veren en schedels buiten de grot zijn de restanten van offers in het verleden.
We lopen een stuk om de heuvel heen en gaan naar de tweede grot, die boven de eerste
ligt. Een paar gaten vormen de verbinding tussen de beide grotten. Deze grot is
Islamitisch en vormt een kleine moskee.
Een paar holtes in de rots kunnen gebruikt worden om de voeten te reinigen.
Na het bezoek aan de grotten gaat de helft van de groep een dorpje bezoeken. Met de rest
ga ik de 80 meter hoge heuvel op. Met ladders en kettingen klauteren we op de rots.
Vanaf de bovenkant is er een uitzicht in alle richtingen. Het begint echter al donkerder
te worden en we gaan na een korte tijd weer terug naar beneden.
Halverwege de afdaling is het te donker om te zien. Gelukkig heb ik mijn zaklamp bij me voor het grottenbezoek. Zonder lampje zie je het laatste stuk niets meer.
We rijden naar het dorp om de rest van de groep op te pikken. Die blijken daar volop in de belangstelling te staan van de dorpsbewoners. We rijden terug naar het hotel waar het tijd is voor een hete douche.
's Avonds eten we buiten. Er is kip met friet en rijst.
Het eten is weer niet heet meer, maar smaakt
goed.
Er staan souvenirs te koop. Een jongen verkoopt setjes van 10 handgemaakte kaarten.
Zijn vader maakt deze kaarten om zijn studie te bekostigen. Er wordt afgedongen, maar hij
houdt stug vol aan de prijs. De enveloppen is hij vergeten en die worden nog geregeld.
Uiteindelijk komt de prijs op 5000 CFA/10 kaarten uit. Ik koop er alvast de kaarten om
naar Nederland te versturen.
Om 22:30 ga ik naar bed. Het is ondertussen al afgekoeld buiten.