Dag 17: Sevare - Djenne

We hoeven vandaag niet zo ver te rijden naar Djenne. Vlak voor Djenne stoppen we bij het dorpje Syn. We lopen er door het dorp naar de moskee. De kinderen van het dorp komen allemaal kijken.

We steken de Bani rivier over met een pontje. Hier staan de eerste souvenirverkopers al klaar. Gelukkig gebeurd dit in Mali niet al te opdringerig.

Aan de overkant rijden we naar het zandkasteel. Dit is het huis van Ton van der Lee, een bekende Nederlandse schrijver (zandkasteel, solitaire). De beheerder laat ons het huis zien.

We verblijven in een campement midden in Djenne.

Er zijn gidsen (2000 CFA p.p.) geregeld om door de stad te lopen. We beginnen met om de lemen moskee te lopen. Dit is het grootste lemen gebouw ter wereld. Het is vandaag een marktdag, maar vanwege de feestdagen is hier niet veel van te zien.

In de stad zitten weer veel vuurvinkjes, net als in Timboektoe.

In Djenne wordt veel speelgoed verkocht, dat gemaakt is van blik.

In de stad is het een doolhof in de smalle straatjes tussen de lemen gebouwen. Het is er stoffig door de harmattan en het licht is niet al te best voor goed foto's. We gaan een huisje binnen en lopen naar het dak. Vanaf hier kijken we over de stad uit.

Binnen worden er souvenirs verkocht, maar die hebben we zo gezien.

We hadden gevraagd om vanaf 'het dak' een foto maken van de moskee. De gids brengt ons naar een dak bij Chez Baba (een restaurant), maar dit is niet de beste plek.

Bij de markt kunnen we voor 500 CFA een dak op, recht tegenover de moskee. Hier staan al een flink aantal andere toeristen te kijken.

Rond 13:00 zijn we terug bij het campement, waar we afscheid van de gids nemen. Het is even schrikken bij het campement. Het zit er boordevol met toeristen. Blijkbaar is dit de enige plek waar overnacht kan worden. Er kan een lunch besteld worden (er is geen keuzemogelijkheid), maar het lijkt erop dat dit uren gaat duren.

Met een aantal gaan we een ander restaurant zoeken en komen bij Le Fleuve uit. Hier bestellen we friet (niet alles is te krijgen van de kaart). Het duurt een hele tijd en als Hanny even gaat kijken zit het hele personeel aardappelen te schillen.

Na een flinke wachttijd komt de friet. Tijdens het wachten zijn er nog een paar oliebollen op de markt gehaald om al iets te kunnen eten. Tenslotte komen de bordjes met friet. Op de vraag of er ook mayonaise is, wordt bevestigend geantwoord. We zien de 'ober' naar buiten lopen en even later met een splinternieuw potje mayonaise aankomen.

Gezien de drukte bij het campement en de lange wachttijd bij le Fleuve kopen een aantal zich brood en beleg voor 's avonds. De pot mayonaise wordt van het restaurant overgenomen. Zelf wil nog even het menu van de avond zien voordat ik brood ga kopen.

Terug bij het campement zijn de kamers nu beschikbaar.
Ik haal mijn bagage op en zet het op de kamer. De kamer is beter dan verwacht: Met airco, ventilator, toilet en douche op de kamer.

Aan het einde van de middag (16:00 - 18:15) gaan we met paard en wagen naar 2 dorpjes in de buurt. We bezoeken een Peul en Bozo dorpje. Het is wel iets vaag of we 2 dorpjes zien die aan elkaar gegroeid zijn of dat dit een truc is en we eigenlijk maar 1 dorp zien. Waarschijnlijk hebben we alleen Senossa gezien (Peuldorp) en hebben we Sirimou overgeslagen.

In het peuldorp leven nog vrouwen die grote gouden oorhangers hebben. Tijdens de slechte tijden kunnen deze verkocht worden. Het is dus een soort spaarpot. We worden in 2 groepen gesplitst in het dorp. De groep waarmee ik mee ga ziet geen oorhanger, de andere groep wel als deze speciaal aangedaan worden.

Op een pleintje word Peulmuziek (blokfluit met versterker) gespeeld en er wordt bij gedanst. De muziek is niet om aan te horen. Een aantal mensen hebben deze beleving al meegemaakt in Sevare, toen heb ik deze muziek bij het hotel gemist.

Net voor zonsondergang zijn we terug in het campement. Het is gelukkig iets minder druk als vanmiddag. De bediening is per groep en wij zijn om 20:00 aan de beurt. Er is vissoep (niet gegeten), gekookte aardappelen met sneetjes rundvlees en een fruitsalade als toetje. Omdat er 's avonds nog een paar mensen aangaven toch mee te eten komt het avondeten in 2 delen.
Het is knap dat er met zo'n kleine keuken voor zo veel mensen eten gemaakt kan worden. Het is op maandag (de marktdag) dan ook altijd topdrukte.

JP heeft vandaag uitgerekend hoeveel we voor de drank onderweg opgemaakt hebben. Ik hoef minder bij te betalen dan verwacht, dus dat valt weer mee.

Ik ga al om 21:00 naar bed, om de korte nachtrust van afgelopen nacht te compenseren.