We stoppen onderweg even bij een rubberplantage. Marc geeft een demo hoe het rubbersap gewonnen wordt.
Na het ontbijt vertrekken we met de bus om 7:30.
Het is een stuk rijden om het tunnelnetwerk uit de Vietnam oorlog te bezoeken.
We stoppen onderweg even bij een rubberplantage. Marc geeft een demo hoe het rubbersap gewonnen wordt.
Vanaf de parkeerplaats loop je via een betonnen tunnel naar het eigenlijke tunnelcomplex.
De tunnels liepen soms 3 km door. Van de Saigon rivier (handig voor spionnen en om zand te dumpen) tot bij de Amerikaanse basis.
Eerst was er een (propaganda) film uit de Vietnam oorlog. Hoe heldhaftige de mensen uit deze omgeving waren en dat het hele dorp meevocht.
Er waren slaapplaatsen, keukens en ziekenboegen onder de grond. 's Nachts werd de grond bewerkt voor de rijstoogst.
We mogen ook zelf even door de smalle ingang van een tunnel. Die is erg krap. Van boven is een gesloten tunnel niet te herkennen. De rook van de keukens werd met bamboe buizen ergens anders heen geleid. De luchtinlaten zitten verstopt in termietenheuvels.
In de tunnels zitten valkuilen/versmallingen voor de vijand. Ook zijn er waterputten gemaakt. De oorsprong van de tunnels stamt nog uit de Franse tijd, maar tijdens de Vietnam oorlog is dit flink uitgebreid naar een uitgebreid netwerk in 3 lagen.
Er is een uitstalling van zelfgebouwde valkuilen en wapens. De wapens werden veelal van Amerikaanse bommen gemaakt.
Iedereen mag door een stuk van 30 meter tunnel lopen/kruipen. Dit stuk is voor de toeristen een stuk breder gemaakt.
Er is nog een demonstratie rijstpapier maken (voor de springrolls/loempia's) en sterke drank destilleren en dan lopen we langzamerhand terug.
De busrit terug naar de stad gaat vlot.
In de stad lopen we met een viertal naar de straat met de restaurantjes. We eten bij Royal Saigon. Er blijkt een Nederlandse eigenaar te zijn. Op de menukaart staat zelfs een broodje kroket.
Ik kan de verleiding niet weerstaan en kies voor kip sate met frietjes.
Na de lunch lopen we via achteraf steegjes. Overdag kijk je zo de huiskamers binnen. Een paar massagesalons kom je hier ook nog tegen.
Langs de grote weg lopen we naar de centrale markt (Ben Tranh markt).
De toeristenpolitie helpt ons bij de markt de weg oversteken.
De verkoopsters op deze markt zijn wat agressiever. Ze pakken je arm vast om je zo te overtuigen.
Via de kledingafdeling komen we bij de souvenirs terecht. En dan hebben we de markt ondertussen wel gezien.
Als we richting kathedraal lopen (op zoek naar een terrasje) komen we op de El Pasteur straat langs het mooi terras van het Nha Hang Ngon restaurant. Hier drinken we een sapje.
Dan gaat het langzamerhand terug richting hotel. Bij een warme bakker Tour les Jours is de verleiding niet te weerstaan. We lopen naar binnen voor een stuk gebak (of iets anders lekkers) en een goede kop koffie.
Uiteindelijk zijn we tegen 18:00 terug bij het hotel.
's Avonds gaan we met een achttal eten. We komen terecht bij het Long Phi restaurant.
Na het bestellen blijken er niet genoeg spring rolls/loempia's te zijn, ze hebben nog maar 5 porties. Uiteindelijk blijkt elke portie een complete maaltijd te zijn, dus dat komt goed uit.
Dit is de eerste keer dat de hoofdmaaltijd mij echt tegenvalt. De 'sauteed chicken with mushrooms' blijkt te bestaan uit een paar brokken kip + bot en paddenstoelen. De saus moet je maar er bij denken.
Voor 22:00 zijn we terug bij het hotel. Er is nog even tijd om mijn dagboek bij te werken.