Vandaag is het Tabaski feest (offerfeest) van de islamieten. Er is een grote
bijeenkomst in het stadion van Timboektoe waar de imam zal voorbidden. Gisteren is
verteld dat het geen probleem zou zijn om op tijd aanwezig te zijn.
's Avonds werd er weer wat anders verteld. We zouden aan het einde van de ceremonie in de stad zijn. Toen we zeiden dat we om 6:00 al wilden vertrekken was dit onmogelijk. De kamelen moesten nog gezocht worden (ze lopen met touwen om hun poten rond in de woestijn) en het ontbijt moest nog gemaakt worden.
We staan maar op als het licht begint te worden (6:15) en daarna begint het wachten.
Het ontbijt is koffie en 'Arabisch' (vrij plat) brood met jam. Natuurlijk zit er ook
zand in het brood. Overal zit in deze omgeving zand in.
Ondertussen worden de kamelen gezocht, zodat we om tussen 7:30 en 8:00 kunnen opstappen
en vertrekken.
We hobbelen door de woestijn. Erg comfortabel zit het niet op een met leer beklede plank, maar het valt na de verhalen van gisteren niet tegen. Alleen bergaf gaat lastiger.
Als we bij de rand van de stad aankomen komt JP er met een terreinwagen aanscheuren. Hij is gekleed in een Toeareg kostuum met hoedje. De tabaski ceremonie zou om 9:00 beginnen en het is al 9:15. De spullen worden snel van de kameel op de auto geladen. We proppen onszelf erin en rijden naar het hotel. Daar wordt de bagage gedumpt om vervolgens verder te rijden naar het stadion met een gids.
We zijn op tijd voor het laatste deel van de tabaski (offerfeest) ceremonie. Later blijkt dat sommige anderen
van de groep niet veel eerder bij het stadion waren.
Als de ceremonie is afgelopen gaan we met de gids door de stad. Er is uitleg over
de moskeeen en de huizen van de ontdekkingsreizigers.
Een gerenoveerd huis van een ontdekkingsreiziger.
Er wordt een kort bezoek gebracht
aan het museum. Het is vrij klein zodat we al snel alles gezien te hebben. Er wordt een vers geslacht schaap boven een vuur gaar gemaakt op de binnenplaats.
Gisteren hebben
we onze paspoorten ingeleverd om een stempel te krijgen. Deze 'toeristenbelasting' is
voor de entree van het museum en de moskee. De moskee mogen we niet meer in omdat
er onenigheid is tussen de moskee en de stad (de moskee krijgt niets van het geld). De
gids vertelt dat de moskee gerenoveerd wordt.
In de stad staan ook tenten. Deze zijn van de Bella stam (de gids hoort ook bij deze
stam). We eindigen min of meer de rondleiding bij de moskee.
We gaan naar het huis van de gids, waar ook net een schaap geslacht is.
We gaan binnen zitten en er komt een schaal met schapenvlees (vooral veel vet, stukjes
vlees en stukjes lever). Ik proef een stukje, dat voornamelijk vet is met een stuk vel.
Het is taai maar smaakt wel door de kruiden die gebruikt zijn. We krijgen een frisdrank
te drinken.
Voor de theeceremonie (we komen er niet onderuit) gaan we naar een toeareg. Dit zou om
de hoek zijn, maar dat begrip is blijkbaar relatief hier. Bij de theeceremonie komen
al snel souvenirs te voorschijn. Niemand koopt er iets. Het geeft wel een vreemd gevoel
ergens een tijd te zitten en verder niets te kopen of betalen. Op de vraag om vragen te
stellen over het toearegleven komt nu ook niet veel meer.
We eten bij het hotel. De keuze is niet al te groot en ik neem friet (met mayo) en een
salade.
Na het eten pak ik de bagage op en ga eerst een heerlijke douche op de hotelkamer nemen.
Veel zin om de zanderige stad in te gaan heb ik niet. De Sahara maakt een grauwe indruk vanaf het terras van het hotel door het vele zand in de lucht.
Vrijwel alles is gesloten vanwege
het tabaski feest. Op het terras van Colombe 2 ga ik mijn dagboek bijwerken en een
biertje drinken. Ondertussen is de drankvoorraad zo geslonken dat er alleen nog tonic
en bier te krijgen is.
Op straat lopen kinderen in hun beste kleding rond. Ze gaan langs de deuren om snoep op te halen. Een soort St. Maarten dus.
Voor 's avonds is er een speciale maaltijd geregeld : Gevuld schaap. We lopen een flink
eind door stad. Op het dak van een woning liggen de tapijten om
op te gaan zitten. Het schaap is gevuld met gevulde couscous. De couscous zelf is
erg droog, maar met de rozijnen erin is het lekker. Het schapenvlees smaakt lekker, maar
het is zoeken naar het vlees tussen de grote stukken vet van het stuk dat ik krijg. De
rest zit met een soortgelijk probleem.
Een Toeareg komt uitleg geven tijdens het eten over het leven van de toearegs. Dit keer vind ik het verhaal beter gebracht. Hij vertel hoe kinderen 3 jaar lang leren (vanaf hun vijfde?) over de sterren. De toearegs trekken 's nachts door de Sahara en navigeren met behulp van de sterren. Zo zijn er sterren/planeten die tijdens de nacht van hun plek veranderen (een soort horloge), gedurende het jaar (sterrenbeelden) en die altijd op dezelfde plek staan (zoals de poolster).
Na de 3 jaar 'sterrenkunde' gaan de kinderen 3 jaar het gedrag van de kamelen leren. Daarna
zijn ze klaar voor een trektocht door de Sahara.
De vader van de gids heeft ook voor de Fransen gewerkt die overdag trokken. Hierdoor heeft
hij geleerd aan de hand van het zand (de smaak) de bepalen waar in de woestijn hij is.
We lopen door het donker terug naar het hotel. Daar ga ik na een biertje slapen. Een aantal
anderen gaat nog de disco in om het feest in de stad mee te maken.